Wie is de kwetsbare bewoner?’ en ‘Hoe kun je kwetsbaren een veilig thuis bieden?’ Vandaag deelt Ernest Kuiper (Manager Sales & Marketing bij Finch Buildings) zijn ervaringen en tips.

Wat versta je onder ‘een kwetsbare bewoner’?

Ernest: “Een kwetsbare bewoner is mijns inziens een bewoner die niet geheel zelfredzaam is of een zorgbehoefte heeft. Dit kan zijn in termen van organisatorische ondersteuning in de dagelijkse praktijk van het leven, of medische (thuis)hulp.”

Het aantal kwetsbare bewoners neemt toe. Wat betekent dit voor jouw organisatie?

Ernest: “Wij bouwen en ontwerpen modulaire, circulaire gebouwen van massief hout. Voor mijn organisatie betekent een toenemend aantal kwetsbare bewoners dat we steeds meer aanvragen krijgen vanuit woningcorporaties en zorgpartijen, voor bijvoorbeeld PG-huisvesting of GGZ.”

We zijn benieuwd naar jouw ervaring met betrekking tot de veiligheid van bewoners. Hoe kun je kwetsbaren een veilig thuis bieden?

Ernest: “Een veilig thuis begint bij een gevoel van veiligheid. Want in de praktijk is het vaker een gevoel van onveiligheid dan een daadwerkelijk onveilige situatie. Bij het ontwerpen van een gebouw kun je een dergelijk gevoel van veiligheid creëren in de opzet van je gebouw. Denk bijvoorbeeld aan een afgesloten binnentuin en een elektronische toegang tot een gebouw met een video-intercom. Maar ook in de woning zijn er voldoende voorzieningen te treffen, afhankelijk van de doelgroep.”

Heeft jouw organisatie veel te maken met eenzaamheid bij ouderen? En zo ja, hoe gaan jullie hiermee om?

Ernest: “Wij hebben daar als organisatie niet mee te maken, maar we ontwerpen wel gebouwen die deze ontwikkeling tegen moeten gaan. Dit lossen we in het ontwerp op met voorzieningen als gemeenschappelijke woonkamers, een “wasbar”, gemeenschappelijke tuinen en ontsluitingsroutes die interactie bevorderen.”

Samenwerking tussen corporaties en andere partijen is een onderwerp wat steeds weer terugkomt. Hoe kunnen we deze samenwerking verbeteren met het oog op de kwetsbare bewoners?

Ernest: “Samenwerking tussen corporaties en zorginstanties is eigenlijk heel logisch, zeker na het scheiden van wonen en zorg. De samenwerking zou verbeterd kunnen worden door aan de voorkant nog nauwer op te trekken in het realiseren van een gezamenlijk te exploiteren gebouw. Zorg voor helderheid in een ‘Programma van Eisen’ en blijf realistisch over de financiële haalbaarheid.”

Als je het probleem omdraait en het van een andere kant probeert te bekijken. Zou je kwetsbare bewoners dan als een kans kunnen zien om bijvoorbeeld de werkdruk te verlagen en buurten beter te maken? Kun je dit toelichten?

Ernest: “Ik geloof erin dat je mensen niet te veel moet sturen. Hoe meer je mensen vrij laat en initiatief laat nemen, hoe groter de kans dat er meer in zit dan je vooraf dacht. Dat denk ik ook over de ondersteuning van kwetsbare groepen. Stel per persoon de minimale zorgbehoefte af en zorg voor ondersteuning ‘op maat’. Dan zal er in een groter aantal gevallen uiteindelijk minder zorg nodig zijn dan in de huidige systematiek.

Iemand steekt er meer van op door iets zelf uit te (moeten) zoeken, dan wanneer vooraf volledig wordt uitgekauwd hoe iets moet worden uitgevoerd. In het laatste geval leert men een kunstje, in plaats van daadwerkelijk nadenken waarom iets op een bepaalde wijze moet gebeuren.”

Tot slot. Heb je 1 praktische tip waar corporaties van kunnen profiteren?

Ernest: “Lees het boek ‘Gratis geld voor iedereen’. Dit staat vol inspirerende voorbeelden hoe onder andere de zorg beter kan door simpelweg een basisinkomen voor iedereen in te stellen in plaats van uitkeringen voor kwetsbare groepen.”